Notice: Constant DATE_RFC7231 already defined in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc on line 258

Warning: ini_set(): Headers already sent. You cannot change the session module's ini settings at this time in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/sites/default/settings.php on line 302

Warning: ini_set(): Headers already sent. You cannot change the session module's ini settings at this time in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/sites/default/settings.php on line 303

Warning: ini_set(): Headers already sent. You cannot change the session module's ini settings at this time in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/sites/default/settings.php on line 311

Warning: ini_set(): Headers already sent. You cannot change the session module's ini settings at this time in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/sites/default/settings.php on line 318

Warning: ini_set(): Headers already sent. You cannot change the session module's ini settings at this time in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc on line 792

Warning: session_name(): Cannot change session name when headers already sent in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc on line 804

Warning: session_set_save_handler(): Cannot change save handler when headers already sent in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/session.inc on line 242

Warning: session_id(): Cannot change session id when headers already sent in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/session.inc on line 266

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc:258) in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc on line 1237

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc:258) in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc on line 1237

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc:258) in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc on line 1237

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc:258) in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc on line 1237

Notice: Trying to access array offset on value of type int in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/common.inc on line 6466

Notice: Trying to access array offset on value of type int in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/common.inc on line 6466

Notice: Trying to access array offset on value of type int in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/common.inc on line 6466

Notice: Trying to access array offset on value of type int in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/common.inc on line 6466

Notice: Trying to access array offset on value of type int in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/common.inc on line 6466

Notice: Trying to access array offset on value of type int in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/common.inc on line 6466

Notice: Trying to access array offset on value of type int in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/common.inc on line 6466

Notice: Trying to access array offset on value of type int in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/common.inc on line 6466

Notice: Trying to access array offset on value of type int in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/common.inc on line 6466

Notice: Trying to access array offset on value of type int in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/common.inc on line 6466

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc:258) in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc on line 1237
http://www.persian.mixofon.com fa http://www.persian.mixofon.com/?q=node/99 <div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><p>افرادی در ایران در حال تبلیغ و فعالیت به نام «میکسوفون» هستند. دوستان، این‌ عزیزان یا استودیوها هیچ ارتباطی به سایت میکسوفون و بابک گلستانی ندارند. بابک گلستانی و استودیو میکسوفون تنها در سوییس فعال‌اند و این استودیو هیچ «شعبه‌ای» در ایران ندارد!</p> <p> </p> <p><strong>کارهایی که میکسوفون انجام می‌دهد:</strong></p> <p>ضبط موسیقی (فقط موسیقی کلاسیک)</p> <p>مسترینگ آن-لاین</p> <p>تولید موسیقی</p> <p>. به دلیل مشغله‌ی زیاد، تنها تعداد محدودی از پروژه‌ها پذیرفته می‌شوند.</p> <p> </p> <p class="rteright" dir="ltr"><img alt="IMG-7226-2" class="cursor-zoom-in" src="https://i.ibb.co/cCyLJn1/IMG-7226-2.jpg" style="height:493px; width:880px" /></p> <p class="rteleft"> </p> <p class="rteleft"><strong>Babak Golestani</strong></p> <p class="rteleft"><a href="http://www.babakgolestani.com">www.babakgolestani.com</a></p> <p class="rteleft"><strong>Mixofon Mastering Studio</strong></p> <p class="rteleft"><a href="http://www.mixofon.com">www.mixofon.com</a></p> <p> </p> <p class="rteleft"><strong>MONITORING</strong></p> <p class="rteleft">Strauss Elektroakustik NF-3 . <em>Mastering Monitors</em></p> <p class="rteleft">SPL S-800 . <em>Speaker Amplifire</em></p> <p class="rteleft">Focal Utopia . <em>Headphones</em></p> <p class="rteleft">Niimbus 4+ . <em>Dedicated Headphone Amplifire</em></p> <p class="rteleft">Two Thousand 400 Audio . <em>Monitor Controller</em></p> <p class="rteleft">Merging HAPI . <em>Multichannel DA/AD Converters and Microphone PreAmps</em></p> <p class="rteleft"> </p> <p class="rteleft"><strong>HARDWARE PROCESSORS</strong></p> <p class="rteleft">Elysia Nvelope . <em>Transient Designer</em></p> <p class="rteleft">TubeTech HLT2A .  <em>Stereo Equalizer</em></p> <p class="rteleft">Thermionic Culture The Kite . <em>Stereo Equalizer</em></p> <p class="rteleft">HendyAmps Michelangelo . <em>Stereo Equalizer</em></p> <p class="rteleft">HendyAmps Pollock . <em>Mastering Tube Compressor</em></p> <p class="rteleft">AnaMod ATS-1 <em>. Analog Tape Simulator</em></p> <p class="rteleft">Black Box HG-2 . <em>Saturation Processor</em></p> <p class="rteleft"> </p> <p class="rteleft">+</p> <p class="rteleft">many<strong> PLUGINS</strong></p> <p class="rteleft"> </p> <p dir="ltr">میکسوفون در اینستاگرام (جدید)</p> <p><a href="https://www.instagram.com/mixofonstudio/"><img alt="gsmarena-001" src="https://i.ibb.co/R6sr2Mm/gsmarena-001.jpg" style="float:left; height:49px; width:83px" /></a></p> <p class="rteleft"> </p> <p> </p> <p> </p> </div></div></div> Tue, 09 Nov 2021 07:55:26 +0000 babmusician 99 at http://www.persian.mixofon.com http://www.persian.mixofon.com/?q=node/99#comments http://www.persian.mixofon.com/?q=node/98 <div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><p>بابک گلستانی / میکسوفون<br /> آدرس تلگرام: <a href="http://telegram.me/babakgolestani">http://telegram.me/babakgolestani</a></p> <p class="rtejustify"> سال‌ها پیش از اینکه فوکال از توییترهای بریلیوم در محصولاتش استفاده کند، از طریق مونیتورهای دست ساز آقای اَکسِل اوبرهاگه (آلمان) با این توییتر آشنا شدم که (اگر اشتباه نکنم) ساخت کمپانی scanspeak بود. آقای اوبرهاگه که متخصص آکوستیک درجه یکی است، به خوبی درک کرده بود که اطلاعات فراوانی که از طریق توییتر بریلیوم به سمت شنونده روانه می‌شوند، نیاز به یک درایور میدرنج مناسب دارند که قابلیت این را داشته باشد که به همان نسبت اطلاعات بدون دیستورشن در میدرنج به شونده ارایه کند. نتیجه هم محصولی شد که از باس تا فرکانس‌های بالا را بدون قطع ارتباط میان باندهای فرکانسی مختلف بازتولید می‌کرد.</p> <p class="rtejustify">و چندی پیش سرانجام تصمیم گرفتم مونیتورهای فوکال را تجربه کنم. حدسم تا حدودی درست بود: هر دو مدل Solo و Twin به عنوان مونیتورهای میدرنج، در فرکانس‌های بالا بیش از اندازه اطلاعات و جزییات به گوش می‌رسانند و این باعث خستگی گوش و تا حدودی قطع ارتباط میدرنج با فرکانس‌های بالا می‌شود. در حالی که آقای اوبرهاگه، آگاهانه، محصول خود را برای استفاده در Midfield ساخته بود و فاصله‌ی بیشتر گوش با مونیتورها باعث می‌شد که از حضور بیش از حد جزییات جلوگیری شود. هر چند که میدرنج در فوکال به شدت یک دست، باز و با دیستورشن کم  و کمی جلو (به منظور رام کردن توییترها؟) صدا می‌دهد (شاید نه به «درستی» میدرنج های ATC در محصلات اوبرهاگه)، استفاده از این مونیتورها به عنوان Nearfields کمی از یک دستی صدا در باس و میدرنج و فرکانس‌های بالا می‌کاهد. البته مونیتورهای Twin با فاصله‌ای نزدیک به Midfield هم فانتومی قدرت‌مند ایجاد می‌کنند که میکس کردن روی آن‌ها را به تجربه‌ی لذت بخش‌تری تبدیل می‌کند (دست کم برای من). اما همانطور که اشاره شد با نزدیک کردن هر دو مدل به شنونده، از یک‌ دستی صدا کاسته می‌شود: صدایی که کمی مرا به یاد Yamaha NS10 مشهور می‌اندازد.</p> <p class="rtejustify">قطع ارتباط میان باندها و به اصلاح forward یا جلو صدا دادن مونیتورها تاثیری عمیق روی دریافت فضا در میکس دارد و ممکن است میکس را کم عمق‌تر از آنچه هست بازتولید کند. مونیتورهای فوکال نیز از این قاعده مستثنا نیستند و کمی در بازتولید عمق ضعف نشان می دهند. بنابراین ممکن است در استفاده از ریورب و delay در میکس اغراق شود!</p> <p class="rtejustify">در ضمن میکس کردن با مونیتورهایی با میدرنج و HF غلو شده، این خطر را در بر دارد که میکس در بلندگوهای خانگی که اغلب به اصلاح smiley (تاکید روی باس و فرکانس های بالا و تعدیل میدرنج) صدا می‌دهند، درست ترجمه نشود. البته با داشتن شناخت کافی از مونیتورها می‌توان از بروز مشکلاتی اینچنین به راحتی جلوگیری کرد. من دوستانی دارم که میکس‌های بسیار خوبی را روی هر دو مدل Solo و Twin انجام می‌دهند، اما معمولا نالانند که در هنگام میکس کردن خیلی دچار مشکلِ «حدس و گمان» می شوند (مشکلی که همه‌ی ما کم و بیش با آن آشناییم) و این مونیتورها آن اطمینان خاطری که هنگام میکس کردن نیاز است را به آن‌ها نمی‌دهند و این باعث کند شدن پروسه‌ی میکس می‌شود (و نه لزوما پایین آمدن کیفیت میکس!).</p> </div></div></div> Thu, 16 Nov 2017 07:41:59 +0000 babmusician 98 at http://www.persian.mixofon.com http://www.persian.mixofon.com/?q=node/98#comments http://www.persian.mixofon.com/?q=node/97 <div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><p>بابک گلستانی / میکسوفون<br /> آدرس تلگرام: <a href="http://telegram.me/babakgolestani">http://telegram.me/babakgolestani</a></p> <p> </p> <p class="rtejustify">سایکو آکوستیک  علمی است که به ارتباط میان خصوصیات فیزیکی صوت و پردازش و ادراک آن توسط مغز انسان می‌پردازد که در موارد بسیاری برداشتی کاملا شخصی را از پدیده‌های شنیداری در پی دارد. در حقیقت آن چیزی که روی کاغذ از آنالیز رویدادهای صوتی به دست می‌آید، لزوما با آن چه که مغز درک می کند‌ مطابقت ندارد.</p> <p class="rtejustify">به عنون مثال باندی که اتحادیه‌ی بین المللی مخابرات برای انتقال مکالمات تلفنی پیشنهاد کرده است (۳۰۰ تا ۳۴۰۰ هرتز)، از نگاه بسیاری از اهالی صدا به لحاظ «تئوریک» غیر قابل قبول است، چرا که همه می‌دانیم که فرکانس پایه‌ی صدای مردها حدود ۱۰۰ هرتز و این فرکانس در صدای زنان ۱۸۰ هرتز است: بسیار پایین‌تر از فرکانس پایه‌ی تعیین شده برای انتقال مکالمات (۳۰۰ هرتز)!</p> <p class="rtejustify">اما در حقیقت مشکلی وجود ندارد: گوش انسان این توانایی را دارد که بوسیله‌ی هارمونیک‌های متعدد یا overtones، فرکانس پایه را بازتولید کرده و به سیگنال به نوعی اضافه کند!</p> <p class="rtejustify">پاسخ فرکانسی لوح فشرده (CD) بسته به توانایی شنیداری انسان تعیین شده است (۲۰ تا ۲۰۰۰۰ هرتز)، در حالی سیستم‌های صوتی و البته فضاهای فیزیکی خانگی به ندرت اجازه‌ی بازساخت فرکانس ۲۰ هرتز را به شنونده می‌دهند: ارگ کلیسا فرکانس ۱۶ هرتز و پیانوهای کنسرت فرکانس ۲۵ هرتز را به راحتی تولید می‌کنند! این فرکانس‌ها از طریق سیستم‌های صوتی در بهترین حالت با صدای بسیار کمی بازسازی می‌شوند. اما مغز انسان اینجا هم با آنالیز هارمونیک‌ها، فرکانس ۲۰ هرتز را تولید مجدد می‌کند و قابل شنیدن.</p> <p class="rtejustify">هزینه‌ای که این بازسازی (بخوانید محاسبه) برای مغز در پی دارد، لذت کافی نبردن از موسیقی است! و هزینه‌ای که مدیوم ناتوان (یا کم توان) بلندگو برای اهالی موسیقی داشته،‌ صرف نظر کردن از گنجاندن اطلاعات موسیقایی در اکتاوهای پایین است که به خصوص در موسیقی پاپ و راک به شدت نمایان است (که البته این اکتاوها برای موسیقی دانان سنتی ایران اصولا بی معنا هستند).  </p> <p class="rtejustify">برخی از تولیدکنندگان در بلندگوها یک Lowpass Filter از ۱۰ کیلوهرتز تعبیه می کنند تا مغز هارمونیک‌های کمتری را بشنود. از این طریق تجربه‌ی گوش دادن به موسیقی برای شنونده شیرین‌تر و به اصطلاح رهاتر می‌شود، چرا که از این طریق مغز دست از محاسبه‌ی فرکانس پایه بر می‌دارد.</p> <p class="rtejustify">و اما شناخت از واکنش مغز به پدیده‌های گوناگون شنیداری، به تولید کنندگان بسیاری در صنعت صدا این امکان را داده است که محصولات بی کیفیت خود را (بلندگو، میکروفون،‌ پری امپ، مبدل آنالوگ به دیجیتال و …) به عنوان یک «پدیده» به مصرف کنندگان کم تجربه غالب کنند: چو دزدی با چراغ آید گزیده‌تر برد کالا (؟).</p> <p> </p> <p>موفق باشید.</p> <p>سوییس، اکتبر ۲۰۱۷</p> </div></div></div> Thu, 19 Oct 2017 20:44:57 +0000 babmusician 97 at http://www.persian.mixofon.com http://www.persian.mixofon.com/?q=node/97#comments http://www.persian.mixofon.com/?q=node/96 <div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><p class="rtejustify">بابک گلستانی / میکسوفون</p> <p class="rtejustify">آدرس تلگرام: <a href="http://telegram.me/babakgolestani">http://telegram.me/babakgolestani</a></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify">ایده‌ی استفاده از سچریشن از طریق تیپ و تیوب به دهه ها قبل باز می‌گردد. به عنوان مثال کنترل باند مگنت در تیپ رکوردر به شدت به باند فرکانسی ورودی وابسته است. به این معنی که با افزایش فرکانس و بلندی صدای ورودی کنترل پذیری سیگنال کمتر می‌شود و  صدای سیگنال، بر خلاف تصور، افزایش پیدا نمی‌کند. سچریشن تیپ در حقیقت به عنوان یک لیمیتر دینامیک عمل می‌کند و فرکانس‌های بالا بسته به سرعت تیپ، (شاید) ابعاد تیپ رکوردر و خصوصیات ماتریال تشکیل دهنده‌ی تیپ تعدیل می‌شود.</p> <p class="rtejustify">زمانی که سیگنال گوشت و جوهر کافی ندارد که در میکس در کنار سیگنال‌های دیگر خودی نشان دهد، می‌توان آن را با روش‌های چندگانه‌ای در جای درستی در میکس قرار داد: کمپرسیون و لیمیتنگ. ای-کیو. دیستورشن و البته شچریِشن. با سچریشن می‌توان به سیگنال فرکانس‌های کمکی اضافه و آن را «پرمایه‌تر» کرد. از این طریق به قدرت و حضور سیگنال در میکس افزوده می‌شود و سیگنال می‌تواند در جایگاه درستی در میکس قرار گیرد، چرا که اصولا در میکس یک جنگ میان سیگنال‌ها برقرار است که برای حفظ جایگاه خود در نبرد هستند.</p> <p class="rtejustify">سچریشن می‌تواند به شکل نرم‌افزاری (پلاگین)، یا از طریق استفاده از ترنسفورمر و Tube و… ایجاد شود. معمولا پلاگین‌های سچریشن، نتیجه‌ی تلاش افراد برای مُدل‌ کردن یک سخت افزار به خصوص هستند که سعی می‌کنند رفتار آن سخت افزار را تقلید کنند. اما از آنجایی که مُدلینگ سچریشن بسیار دشوار است (به خصوص تِیپ و سچریشن تیوب پِنتود)، تا به امروز من با نرم‌افزاری مواجه نشدم که از پس دیستورشن و سچریشن به خوبی برآید. آخرین نرم افزاری که تست کردم Black Box HG-2 بود که مدلی است از سخت‌ افزاری به همین نام که سیگنال را به شکلی قابل پیش بینی (لااقل برای من) دو بعدی می‌کند (پلاگین) و از حضور ارگانیسم‌های داخل سیگنال (ترانزینت‌ها، …) به شکل غیرقابل تحملی می‌کاهد و به همین دلیل در مواردی آن را کوچک‌تر از آنچه بود به گوش می‌رساند (البته استفاده از آن در همه‌ی موقعیت‌ها هم خالی از لطف نیست!).</p> <p class="rtejustify">افزودن RMS یکی از دلایلی است که ما را به سمت سچریشن سوق می‌دهد و اما من برای این منظور بیشتر به سمت استفاده از چندین کمپسور و لیمیتر به صورت سریالی تمایل دارم تا استفاده از پلاگین‌های سچریشن. چرا که استفاده‌ی درست از پردازش‌گرهای دینامیک گوناگون و مناسبت در کنار هم، معمولا مرا به صدایی بازتر و سه بعدی‌تر می‌رساند تا استفاده از پلاگین‌های سچریشن که در موارد بی‌شماری از آمبیانس می‌کاهند، سیگنال را کوچک می‌کنند و ترانزینت‌های ارزشمند را مورد ظلم ;-) قرار می‌دهند: مجموعه‌ی این اعمال ناشایست از پرسپکتیو افراد کم‌ تجربه گاهی «صدای آنالوگ» تلقی می‌شود.</p> <p class="rtejustify">و اما برای بزرگ‌تر کردن و پرمایه‌تر کردن سیگنال من معمولا از ترنسفمورها و تیوب‌ها استفاده می‌کنم. همانطور که پیش‌تر هم اشاره کردم، ترنسفورمرها در محیط‌های مختلف با امپدانس‌های مختلف رفتاری متفاوت نشان می‌دهند. و با کمی آزمون و خطا می‌توان جای درست آن‌ها را زنجیره‌ی سخت‌افزاری یافته و از آن‌ها به شکلی بهینه برای بزرگ‌تر و سه بعدی‌تر کردن سیگنال استفاده کرد.</p> <p class="rtejustify">در اینجا می‌توان از محصولات کمپانی‌های گوناگونی نام برد که گاهی تنها به منظور افزودن کمی سچریشن به سیگنال استفاده می‌شوند: محصولات تولیدی کمپانی‌هایی چون API، Gyraf، Hendyamps Manley، Rockrueppel و Neve… به عنوان مثال عملکرد ترافوی API شاید اینگونه باشد که در آن سچریشن با شکل دینامیک اتفاق می‌افتد و بیش از باندهای دیگر در فرکانس‌های پایین‌تر که از همان فرکانس‌ها شروع به تولید هارمونیک می‌کند و تاثیر سایکو-آکوستیک آن هم این است که احساس می‌کنیم سیگنال به اصلاح ترانزینتی‌تر صدا می‌دهد: پانچی‌تر.</p> <p class="rtejustify">سخت‌ افزارهایی هم هستند که اصولا به منظور اضافه کردن دیستورشن و سچریشن یا تقلید رفتار باندها (Tape) تولید می‌شوند: Black Box HG-2 ، Thermionic Culture Vulture، Neve Tape Emulator ، Elysia Karacter، Sonic Farm Xcalibur و البته Silver Bullet.</p> <p class="rtejustify">هر کدام از این محصولات نقاط قوت و ضعف ویژه‌ی خود را دارند و من تا امروز با محصولی رو در رو نشدم که بتواند به همه‌ی نیازهای من در موقعیت‌های گوناگون در زمینه‌ی شچریشن پاسخ دهد. بنابراین تعدادی از محصولات یاد شده می‌توانند با کارکرد مکمل در کنار هم استفاده شوند و به نوعی به عنوان رنگ‌های گوناگون برای رسیدن به رنگ نهایی مورد استفاده قرار گیرند.</p> <p class="rtejustify">______________________________________________</p> <p>موفق باشید.</p> <p>سوییس، اکتبر ۲۰۱۷</p> <p>Babak Golestani / <a href="http://www.mixofon.com/">www.mixofon.com</a></p> </div></div></div> Sun, 08 Oct 2017 11:47:07 +0000 babmusician 96 at http://www.persian.mixofon.com http://www.persian.mixofon.com/?q=node/96#comments http://www.persian.mixofon.com/?q=node/95 <div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">بابک گلستانی / میکسوفون</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">آدرس تلگرام: <a href="http://telegram.me/babakgolestani">http://telegram.me/babakgolestani</a></span></span></p> <p class="rtejustify"> </p> <h1 class="rtejustify"> </h1> <h1 class="rtejustify"> </h1> <h1 class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">کمپرسور ها و کمپرسیون (Compression)</span></span></h1> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">کمپرسور ابزاری است برای کاهش دینامیک سیگنال‌های صوتی و فرم دهی آن‌ها و بلند کردن صدای آن‌ها در میکس است، بدون آن که سیگنال (مثلا یک ساز) به لحاظ دینامیک سیگنال‌های (مثلا سازهای) همسایه را بیش از حد تحت تاثیر خود قرار دهد. کمپرسورها گاهی تاثیر ظریفی روی صدا می‌گذارند، اما می‌توانند صداها را در میکس در جای درست خود قرار دهند، چرا که کمپرسورها می‌توانند با کاهش وزن سیگنال‌های با صدای بلند، به جزییات در سیگنال که در حالت عادی به سختی شنیده می‌شوند،‌ امکان حضور بیشتری در میکس بدهند. بوسیله‌ی پارامتر Makeup Gain یا پارامتر Output یا Volume می‌توان بلندی صدا را پس از عملیات کمپرسیون به حالت اولیه بازگرداند.</span></span></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px"><strong>Threshold </strong>(به فارسی: آستانه) پارامتری است که نشان‍گر پایین‌ترین حدی است که کمپرسور از آن حد به بعد شروع به کار می‌کند و ارزش آن با معیار dB یا دسیبل و بصورت منفی negative نشان داده می‌شود. به عبارت دیگر به مجرد اینکه انرژی سیگنال به آستانه‌ی تنظیم شده برسد، کمپرسور شروع به فعالیت می‌کند و از بلندی سیگنال در لحظه می‌کاهد. از این طریق تفاوت انرژی سیگنال‌هایی که صدای کم‌تری دارند با سیگنال‌های با صدای بلندتر کمتر می‌شود که به این پدیده کاهش دینامیک گفته می‌شود.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">در<strong> </strong>یک<strong> موسیقی دینامیک</strong> تفاوت صدای بلند و صدای کم <strong><em>"زیاد"</em></strong> است: مثل موسیقی کلاسیک که در تولید آن به ندرت از کمپرسور استفاده می‌شود.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">موسیقی پاپ (به خصوص در سال‌های اخیر) از کمترین دینامیک برخوردار است. یکی از دلایل آن هم <strong><em>loudness war</em></strong> است: جنگ برای صدای بلند. بسیاری از مخاطبین موسیقی پاپ، به دلیل عدم آگاهی کافی گمان می‌کنند هرچه صدای موسیقی بلندتر باشد، با کیفیت‌تر است. شرکت‌های بزرگ انتشار موسیقی پاپ هم از این عدم آگاهی استقبال می‌کنند (به اجبار: چون آن‌ها فقط به دنبال کسب درآمد هستند) و به مسترینگ اینجینیِرها توصیه می‌کنند که موسیقی را تا حد امکان با صدای بلند مستر کنند: این به معنی آن است که موسیقی باید تا حد غیرقابل قبولی کُمپرس شود = دینامیک بسیار کم!</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px"><strong>رِیشیو یا Ratio:</strong> این پارامتر در واقع مشخص می‌کند که تا چه حد از Output Level یا بلندی صدای خروجی پس از آنکه سیگنال از Threshold گذر می‌کند، باید کاسته شود. هرچه مقدار رِیشیو بیشتر باشد، کمپرسیون بیشتری روی سیگنال اعمال می‌شود. وقتی مقدار ratio روی حالت 1:1 تنظیم شود، سیگنال کمپرس نمی‌شود، و هر چه مقدار آن بالاتر رود (مثلا 8:1)، سیگنال بیشتر کمپرس می‌شود.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px"><strong>رِیشیویِ</strong> بی‌نهایت، کمپرسور را به یک لیمیتر (Limiter) تبدیل می‌کند. یعنی در لیمیتر، اگر سیگنال از آستانه گذر کند،<strong><em> "به کلی"</em></strong> cut می‌شود، در حالی که سیگنالی که از آستانه در کمپرسور گذر می‌کند، تعدیل می‌شود. در حقیقت این تفاوت کمپرسور با لیمیتر است.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px"><strong>Attack</strong> همان طور که از عنوان این پارامتر بر می‌آید، Attack Time سرعت حمله به سیگنال پس از عبور از Threshold است، تا بلندیِ صدای آن سیگنال تعدیل شود. اگر زمان Attack طولانی باشد، ترانزینت‌ها با وضوح بیشتری قابل شنیدن خواهند بود.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px"><strong>Release</strong> <strong>یا ریلیز</strong> زمانی را نشان تعیین می‌کند که سیگنال لازم دارد تا پس از گذر از Threshold و کمپرس شدن، به حالت اول خود بازگردد. استفاده‌ی صحیح از این پارامتر بخصوص برای فرم دادن سیگنال و همچنین پرهیز از پامپینگ (pumping) بسیار موثر است.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px"><strong>RMS/Peak: </strong> کمپرسیون RMS،  در مسترینگ Mastering برای رساندن Level صدا به بالاترین حد ممکن و در میکس بیشتر برای سازهای غیرکوبه‌ای و صدای خواننده (Vocals) استفاده می‌شود، در حالی که کمپرسیون Peak همان‍طور که از اسمش پیداست، "top-end"ها را نشانه می‌گیرد. در میکس، این نوع کمپرسور معمولا برای کمپرسیون سازهایی با کاراکتر کوبه‌ای یا percussive مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر کمپرسور در حالت RMS نسبت به کمپرسور در حالت Peak آهسته‌تر واکنش (response) نشان می‌دهد.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px"><strong>لیمیتر (Limiter):</strong> در واقع لیمیتر، با توجه به توضیحات بالا، کمپرسوری است، بدون پارامترِ رِیشیو یا با ریشیوی 10:1.</span></span></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px"><strong>بکارگیری صحیح کمپرسورها</strong></span></span></p> <p class="rtejustify"> </p> <ul><li class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">همانطور که برای ضبط هر ساز یا صدایی میکروفن بخصوصی وجود دارد، در هر موقعیتی باید کمپرسوری مناسب را انتخاب کرد. کمپرس کردن با یک کمپرسور مناسب می‌تواند وضوح بیشتری به صداها در میکس بدهد.</span></span></li> </ul><ul><li class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">اگر از اکوالایزر برای تضعیف فرکانس‌ها استفاده می‌کنید، آن را قبل از کمپرسور نصب کنید. اما در مواقعی نیز ممکن است مجبور شویم، قبل ازدست‌کاری فرکانس‌ها توسط اکوالایزر، سیگنال را یک بار کمپرس کرده، و پس از دست‌کاری، آن را بار دیگر کمپرس کنیم.</span></span></li> </ul><ul><li class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">سیگنال‌ها را بیش از حد کمپرس نکنید (= پرهیز از Over-Compression). کمپرسیون بیش از حد می‌تواند دینامیک صدا را به کلی از بین ببرد، که در این صورت صدایی بی‌جان را خواهیم شنید. هرچند گاهی کمپرسیون شدید برای پردازش بعضی از صداها استفاده می‌شود تا صدایی جدید تولید شود که در میکس به آن نیاز داریم.</span></span></li> </ul><ul><li class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">کمپرسیون شدید می‌تواند فرکانس‌های پایین (LF) را از خواب بیدار کند. اما این کار روی دیگر صداها در میکس که در این محدوده‌یِ فرکانسی حضور دارند، تاثیر می‌گذارد. (این همان کاری است که برخی از کمپانی‌های تولید مونیتورهای کوچک انجام می‌دهند: کمپرس شدید سیگنال توسط مونیتور و در نتیجه بازتولید باس قوی: از جمله حیله‌های آکوستیکی!)</span></span></li> </ul><ul><li class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">پارامتر Attack را باید بر حسب سبک موسیقی و نوع ساز تنظیم کرد. برای یک ویولُن که در حالت لِگاتو نواخته می‌شود، <strong>"معمولا"</strong> باید Attack بسیار طولانی‌تری از ویولنی که در حالت استاکاتو نواخته می‌شود، در نظر گرفت.</span></span></li> <li class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">زمانِ Release را طوری تنظیم کنید که با ضرب آهنگ موسیقی هماهنگ باشد. هرچه ضرب آهنگ موسیقی تندتر باشد، زمانِ Release <strong>"معمولا" </strong>باید کوتاه‌تر شود. اگر زمانِ آن بیش از حد طولانی باشد، نت قبلی، در لحظه‌ای که نُتِ بعدی نواخته می‌شود، هنوز کاملا سکوت نکرده است و در نتیجه صدای نتِ قبلی روی صدای نت بعدی تاثیر می‌گذارد، و این معمولا چیزی نیست که ما در پیِ آن هستیم.</span></span></li> </ul><ul><li class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">زمانِ طولانی برای Release می‌تواند صدای یک ساز را نرم‌تر (smooth) کند.</span></span></li> </ul><ul><li class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">بدون کمپرس کردن سیگنال هم می‌توانید به وسیله‌ی یک لیمیتر سیگنال را تحت کنترل خود در آورید. بدین ترتیب که با پیدا کردنِ بلندترین سیگنال، threshold صحیح را پیدا کرده و در صورت امکان رِیشیو (ratio) بسیار بالا (مثلا 10:1) را انتخاب کنید. با این کار بدون کمپرس کردنِ سیگنال می‌توانید از عبور آن از آستانه‌یِ تعیین شده جلوگیری کنید.</span></span></li> </ul><p class="rtejustify"> </p> <h1 class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">توضیحی کوتاه در مورد تفاوت Leveler و Compressor:<br /> هر دوی این دوستان سیگنال را کمپرس می‌کنند با این تفاوت که Leveler در بازه‌ی زمانی طولانی‌تری این کار را انجام می‌دهد. به این معنی که پیک‌ها (Peaks) را دست نخورده باقی گذاشته و پاساژهای Low Level را تقویت می‌کند و از این طریق به قدرت این پاساژها را در مقایسه با پیک‌ها (پاساژهای با صدای بلند در سیگنال) افزوده می‌شود، بدون اینکه به پیک‌ها (ترانزینت‌ها) آسیبی وارد شود. به همین دلیل است که برای پخش صدا در محیط‌های پر ازدحام و شلوغ نظیر فرودگاه‌ها و فروشگاه‌ها از Levler استفاده می‌شود که صدا به راحتی قابل شنیدن (یا قابل فهم) باشد.</span></span></h1> <p class="rtejustify"> </p> <h1 class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">اکسپندر (Expander)</span></span></h1> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">از اِکسپَندِرِها معمولا برای بهبود بخشیدن به دینامیک سیگنال (موسیقی) استفاده می‌شود.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px"><strong>اکسپندرِ Downward </strong>تقریبا عملکردی خلاف کمپرسور را دارد و معمولا برای بازگرداندنِ آن‍‍چه که کمپرس شده به حالت اولیه‌یِ خود استفاده می‌شود (Compander). این پردازشگر، سیگنال پایین threshold را به صورتی دینامیک تعدیل می‌کند. گاهی از اکسپندر به عنوان جایگزینی نرم‌تر (smooth) برای گِیت یاد می‌شود.به عبارت دیگر گِیت اکسپندری downward است با ratio بسیار بالا.</span></span></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px"><strong>اکسپندرهای Upward </strong>سیگنال را به محض گذر از threshold (سیگنال‌های بالای threshold) تقویت می‌کند.  این پردازشگر می‌تواند ابزاری مناسبت برای تاکید روی Attack طبیعی و ترانزینت‌ها و بازسازیِ دینامیکِ از دست رفته و جان بخشیدن به سیگنال‌ها باشد و از آن معمولا در مسترینگ استفاده می‌شود. وقتی صحبت از Upward Expansion می‌شود، دیگر چیزی به نام کاهشِ gain وجود ندارد و پارامترِ Attack تعیین کننده‌یِ سرعت افزایشِ gain و در اکثر موارد Attack کوتاه به معنی تاکید روی Attack طبیعیِ سیگنال است.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">تاثیرِ Attack و Release در اکسپنشنِ Upward: هرچه Attack کوتاه‌تر باشد، سیگنالِ بالای threshold سریع‌تر تقویت (boost) می‌شود. از Release طولانی می‌توان برای تاکید روی Decay طبیعی استفاده کرد.</span></span></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"> </p> <h1 class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">گِیت (Gate)</span></span></h1> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">گِیت در واقع عملکردی خلاف کمپرسور دارد. یعنی تمامی سیگنال‌های "پایینِ" Threshold را از بین می‌برد. مثلا برای از بین بردن صداهای اضافی (Noise) در حین ضبط گیتار الکتریک، معمولا از گِیت استفاده می‌شود.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">دقت کنید که در استفاده از کمپرسور در مسترینگ باید بسیار احتیاط کرد و محافظه کار بود. چرا که همانطور که در بالا اشاره کردم، کمپرسور از دینامیک موسیقی در مسترینگ می‌کاهد (البته منظور downward compression است). و این معمولا بر خلاف طبیعت موسیقی است. موسیقی به فراز و فرود نیاز دارد، چه ملودی‌های موسیقی و چه سیگنال‌هایش، پس از "کمپرس کردنِ بیش از اندازه" بپرهیزید.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">مهم نیست که Level موسیقی را در مسترینگ چقدر بالا می‌برید. مهم این است، که موسیقی حالت غیر طبیعی به خود نگیرد.</span></span></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">موفق باشید.</span></span></p> <p class="rtejustify"><span style="font-family:trebuchet ms,helvetica,sans-serif"><span style="font-size:12px">سوییس ۲۰۱۰</span></span></p> </div></div></div> Fri, 07 Jul 2017 11:03:57 +0000 babmusician 95 at http://www.persian.mixofon.com http://www.persian.mixofon.com/?q=node/95#comments http://www.persian.mixofon.com/?q=node/94 <div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><p class="rtejustify">بابک گلستانی / میکسوفون</p> <p class="rtejustify">آدرس تلگرام: <a href="http://telegram.me/babakgolestani">http://telegram.me/babakgolestani</a></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify">اکثر مخاطبین میکسوفون و اغلب کسانی که در ایران (و البته خیل عظیمی از حرفه‌ای‌ها که در خارج از ایران) مشغول میکس و مسترینگ هستند از مونیتورهای Nearfield استفاده می‌کنند. علت هم معمولا کوچک بودن فضای کار (control room) و عدم وجود فضای بهینه به لحاظ آکوستیک است (و یا در مواردی کسری بودجه).</p> <p class="rtejustify">بسیاری گمان می‌کنند که از طریق استفاده از مونیتورهای کوچک یا به اصطلاح Nearfield که برای استفاده از فواصل کوتاه (۸۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر) طراحی می‌شوند، می‌توانند بر مشکلاتی چون کوچک بودن فضای کار یا بهینه نبودن فضای کار به لحاظ آکوستیک چیره شوند. اما آیا چیرگی بر چنین مشکلاتی به همین راحتی امکان‌پذیر است؟ استفاده و عدم استفاده از مونیتورهای Nearfield اصولا چه فوایدی دارد؟ آیا استفاده از مونیتورهای Midfield (مونیتورهای بزرگ‌تر که برای استفاده از فاصله‌ای بیش ۱۵۰ سانتی‌متر طراحی می‌شوند) عاری از عیب است؟</p> <p class="rtejustify">در گذشته مونیتورهای Nearfield که پاسخ فرکانسی (frequency response) بسیار محدودی داشتند (مثلا مونیتورهای BBC که امروز ده‌ها از تولید آن ها می‌گذرد، که دارای پاسخ فرکانسی ۴۰۰ هرتز تا ۲۰ کیلوهرتز بودند)، معمولا برای استفاده در فضاهایی تولید می‌شدند که در آن‌ها وجود یک کنسول یا میکسر بزرگ که میان شنونده و مونیتورهای اصلی (Main Monitors) قرار می‌گرفت، در برابر مونیتورهای اصلی سایه ایجاد می‌کرد. این روزها، با وجود اینکه حتی در بسیاری از استودیوهای حرفه‌ای دیگر خبری از حضور چنین کنسول‌هایی نیست، تولید مونیتورهای کوچک همچنان ادامه دارد و ظاهرا روز به روز رونق بیشتری هم پیدا می‌کند. دلیل اصلی آن هم ظهور پدیده ای است به نام Project Studio یا همان استودیوهای کوچک (خانگی یا تجاری) که اهالی موسیقی پاپ و راک به خوبی با آن آشنا هستند. و اما میکس‌هایی که از بسیاری از این استودیوها (نه همه‌ی آن‌ها) بیرون می‌آید، با مشکلاتی چون تصویر استریوی محدود، ریورب کم (میکس بیش از حد خشک) یا زیاد (میکسِ خیس)، با باسی کنترل نشده و با میدرنجی «خجالتی» و … همراه هستند. علت بروز چنین مشکلاتی را نه تنها بایستی در آکوستیک کنترل نشده‌ی فضای کار جست‌و‌جو کرد، بلکه باید توجه داشت که استفاده از مونیتورهای کوچک که طبیعتا فاصله‌ی کمی با شنونده دارند نیز می‌تواند به ایجاد مشکلاتی اینچنین دامن بزند.</p> <p class="rtejustify">- قرار دادن مونیتورها روی میکسر یا میز کار می‌تواند باعث بروز مشکلاتی چون comb filtering شود: انعکاس صدا از طریق میز یا میکسر و ترکیب آن (با کمی تاخیر) باصدای مستفیم (direct sound) باعث حذف فرکانس‌هایی متعدد در صدایی می‌شود که به گوش شنونده می‌رسد: صدایی که به گوش شنونده می‌رسد ترکیبی است از صدای مستقیم که مونیتورها بازتولید می‌کنند و انعکانس آن صدا از طریق میز کار، میکسر، دیوارهای اتاق، سقف و بسیاری از سطوح سخت دیگر که در فضای کار دیده می‌شوند! به همین دلیل است که میزهای استودیو معمولا شیب‌دار تولید می‌شوند تا از بروز چنین مشکلاتی «کاسته» شود.</p> <p class="rtejustify">برای آشنایی بیشتر با پدیده‌ی comb filter به یک آزمایش ساده دست بزنید: یک کپی از یک ترَک (Track) دلخواه در یک سکوئنسر (مثلا Cubase یا Logic) ایجاد کنید و آن همزمان با ترک اصلی پخش کنید، طوری که هر دو ترک شنیده شوند. حال به ترک کپی شده کمی تاخیر اضافه کنید (مثلا ۱۰ میلی‌ثانیه) و هر دو ترک را همزمان بشنوید. مقدار تاخیر را تغییر دهید و نتیجه را بشنوید. این همان کار ناپسندی است که comb filter با سیگنال می‌کند (که البته من سال‌ها پیش، از همین distortion به عنوان المانی در ساخت صدایی متالیک برای قطعه‌ی کوتاه Music for Piano and Comb Filter استفاده کردم: <a href="https://www.amazon.com/Music-Piano-Comb-Filter/dp/B00PV331RK">https://www.amazon.com/Music-Piano-Comb-Filter/dp/B00PV331RK</a>).</p> <p class="rtejustify">- تصویر استریو در مونیتورهای کوچک، به دلیل فاصله‌ی کم میان آن‌ها و فاصله‌ی اندک آن‌ها با شنونده، معمولا کمی (یا به شدت) «مبالغه‌آمیز» به گوش می‌رسد: تا حدودی شبیه به تصویر استریو در هدفون‌ها. این باعث می شود که میکس‌ها معمولا با تصویر استریویی بسته (و یا در مواردی بیش از حد باز و بدون فانتوم میانی پرقدرت) شنیده شوند.</p> <p class="rtejustify">- به دلیل فاصله‌ی کم با مونیتورها، گاهی فرکانس‌های بالا ورقلمبیده به گوش می‌رسند که این می‌تواند باعث شود که میکس در سیستم‌های دیگر کمی تاریک به گوش برسد،‌ چرا که در هنگام میکس، ممکن است که فرکانس‌های بالا به دلیل حضور برجسته در سیگنال (علت: فاصله‌ی کم مونیتورها با شنونده) بیش از حد تعدیل شوند.</p> <p class="rtejustify">- استفاده از مونیتورهای کوچک احتمال اشتباه را در میکس‌هایی که در آن‌ها انرژی بایستی به شکلی نامعمول (مثلا Take Five از Dave Brubeck) یا پیچیده (بعضی از موسیقی‌های تجربی) توزیع شود، افزایش می‌دهد. در میکس موسیقی پاپ و راک که در آن تقریبا همیشه خواننده در مرکز، (اِ)سنیر در مرکز، کیک-درام در مرکز، های-هت ها در راست یا چپ و گیتارها و کیبوردها در چپ و راست قرار دارند، معمولا مشکل جدی ای در توزیع انرژی در میکس ایجاد نمی‌شود، چرا که همه چیز ساده و روشن است و منطبق بر عادات شنیداری ما: کلیشه‌ها!</p> <p class="rtejustify">- ترانزینت‌ها که نقش بسیار حائذ اهمیتی در محل‌یابی منبع صوتی ایفا می‌کنند، از مونیتورهای Nearfield معمولا با کمی اغراق به گوش می‌رسند‌ (مثل هدفون ها: فاصله‌ی کم با گوش و حذف رادیکال آمبیانس / محیط کار) و این مساله می‌تواند تاثیری عمیق بر روی تصمیم ‌گیری‌های مهم در هنگام میکس بگذارد: به همین دلیل (در کنار دلایل دیگر)، در خیلی از موارد، میکس‌ها اصطحلا Flat یا تخت صدا می‌دهند: با عمق کم!</p> <p class="rtejustify">- تنها مونیتورهای کوچک اندکی وجود دارند که توانایی بازتولید دینامیک در موسیقی را بدون دستکاری (کمپرسیون) دارا هستند. البته این مشکل را می‌توان با کمی دقت در تهیه‌ی مونیتورها از میان برداشت.</p> <p class="rtejustify">- سوالی که در ذهن خیلی‌ها ایجاد می‌شود: آیا استفاده از مونیتورهای کوچک با فاصله‌ای زیاد امکان پذیر است؟<br /> از آنجایی که مونیتورهای کوچک اصولا برای استفاده از فاصله‌ی اندکی طراحی می‌شوند، معمولا قدرت پخش موسیقی با فاصله زیاد را بدون دستکاری شدید سیگنال ندارد. البته مونیتورهای کوچک انگشت شماری هم وجود دارند که بتوان از آن‌ها (البته در فضایی بهینه به لحاظ آکوستیک) با وجود فاصله‌ی بیش تر میان مونیتورها و شنونده (مثلا ۲۰۰ سانتی‌متر) نیز بهره برد.</p> <p class="rtejustify">- و برخلاف اعتقاد بسیاری مونیتورهای کوچک مشکلات آکوستیک اتاق را به خصوص در باس کمرنگ نمی‌کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه به مطالب مربوط به آکوستیک در سایت میکسوفون مراجعه شود.</p> <p class="rtejustify">- میکس کردن با فاصله‌ی کم با مونیتورهای کوچک می‌تواند به برجسته شدن میدرنج بی‌انجامد که در مواردی باعث می‌شود که میدرنج در سیستم‌های دیگر قدرت کافی نداشته باشد، چراکه در زمان میکس حضور بیش از حد نمایانِ میدرنج باعث به وجود آمدن میل به تعدیل آن در شنونده/درمیکس می‌شود. اعمال تغییرات اندک در فاصله‌ی میان مونیتورها و شنونده گاهی می‌تواند مشکلات مربوط به میدرنج را به شدت کمرنگ گند.</p> <p class="rtejustify">- استفاده از مونیتورهای بزرگ‌تر با فاصله‌ی بیشتر گزینه‌ی مناسب‌تری برای مسترینگ است، چراکه در مسترینگ دریافت تصویری بزرگ از میکس اهمیت به‌سزایی دارد.</p> <p class="rtejustify">- از آنجایی که تصویر استریو در مونیتورهای بزرگ با فاصله‌ی ۲۰۰ تا ۳۰۰ سانتی‌متر (یا حتی بیشتر!) بسیار بزرک است (البته اگر میکس اجازه دهد: میکس خوب!)، ممکن است میکس در بلندگوهای کوچک‌تر آن طور که انتظار می‌رود صدا ندهد. به همین دلیل تقریبا همه‌ی کسانی که در استودیو با مونیتورهای بزرگ‌‌تر کار می‌کنند، از یک یا دو جفت مونیتور کوچک‌تر هم در استودیو استفاده می‌کنند: برای چک کردن میکس‌ها در سیستم‌های کوچک‌تر. مونیتورهای بزرگ را به نوعی می‌توان به پرده‌ی سینما تشبیه کرد که در آن جزییات به خوبی قابل مشاهده هشتند: بزرگی پرده‌ی سینما به کارگردان این امکان را می‌دهد که «بزرگ» فکر کند و جزییات فراوانی را در فیلم خود بگنجاند. و مونیتورهای کوچک را شاید بتوان به تلویزیون (های بزرگ و کوچک) تشبیه کرد یا در مورادی تبلت یا حتی موبایل!  هستند کسانی که از دیدن فیلم در موبایل هم لذت می برند، چرا که احتمالا انتظاری از فیلم ندارند جز قصه‌گویی (تصاویر متحرک و پر سروصدایی که بیشتر قصه‌های شب رادیو را می‌مانند تا فیلمی که با تصویر سخن می‌گوید را در ساعت‌ مچی هم می‌توان دید!).</p> <p class="rtejustify">باید توجه داشت که منظور از اشاره به موارد پراهمیت فوق ابدا این نیست که نمی‌توان با مونیتورهای کوچک به نتیایج مطلوبی رسید! همه چیز بستگی به سبک موسیقی، حد انتظارات و تجربه‌ی افراد و البته آکوستیک فضای کار دارد. هدف از این نوشته تنها ایجاد آگاهی است نسبت به مشکلاتی که با آن‌ها رو در رو هستیم.</p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify">موفق باشید.<br /> سوییس، ژوئن ۲۰۱۷<br /> Babak Golestani / <a href="http://www.mixofon.com">www.mixofon.com</a></p> <p class="rtejustify"> </p> </div></div></div> Wed, 28 Jun 2017 13:06:58 +0000 babmusician 94 at http://www.persian.mixofon.com http://www.persian.mixofon.com/?q=node/94#comments http://www.persian.mixofon.com/?q=node/93 <div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify">Germanium Tone Control یا GTC اکوالایزری است با باندهای پهن یا به اصطلاح broad band. یکی از خصوصیات مهم این اکوالایزر هیبرید بودن آن است:<br /> باس‌ها پَسیو (passiv) هستند. از این طریق از زخیم شدن بیش از حد باس (boomy) جلوگیری می‌شود، اما بزرگ و پانچی صدا می‌دهد (بر خلاف Neve که ممکن است در باس به سرعت boomy صدا دهد، که البته این صدا هم گاهی به شدت به کار می‌آید!).</p> <p class="rtejustify">فرکانس‌های میانی (میدرنج) و فرکانس‌های بالا اکتیو (active) هستند:<br /> - به همین دلیل تاکید روی فرکانس‌ها معمولا باعث سخت شدن (hardness) نمی‌شود.<br /> - تعدیل روی یک باند فرکانسی تنها از اهمیت آن باند در میکس می‌کاهد و فرکانس ها را از میکس حذف نمی‌کند.</p> <p class="rtejustify">یکی دیگر از خصوصیات پراهمیت این ای-کیو،‌ قسمت گِین (Gain) و فیدبَک (Feedback) در آن است که از طریق آن‌ها می‌توان رنگ این اکوالایزر را تغییر داد. فیدبک میزان حضور دیستورشِنِ هارمونیک (harmonic distortion) را تعیین می‌کند. هر چه مقدار فیدبک کمتر شود، از میزان گِین هم کاسته می‌شود و به فرکانس‌های بالا افزوده و در نتیجه رنگ صدا روشن‌تر می‌شود. با افزایش میزان فیدبک، وُلوم و دیستورشن افزایش پیدا می‌کنند و البته یک پیک هم در حوالی ۳۰ هرتز ایجاد می‌شود.</p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify">و اما به تازگی با اکوالایزر Tube Tech HLT2A  آشنا شدم. اکوالایزری لامپی (Tube EQ) که برای میکس و مسترینگ تولید شده است. این اکوالایزر دارای یک Tilt EQ و دو فیلتر شلوینگ است که مرا به لحاظ صوتی کمی به یاد Baxandall می‌اندازند.</p> <p class="rtejustify">توضیحی مختصر برای کسانی که با Tilt EQ آشنا نیستند: این ای-کیو به نوعی ترکیبی از دو فیلتر شلوینگ است. به وسیله‌ی این اکوالایزر می‌توان یک فرکانس مرکزی انتخاب کرد (مثلا ۱ کیلوهرتز) و روی همه‌ی فرکانس‌های بالای آن را تاکید کرد (boost)، در حالی که فرکانس‌های پایین آن تعدیل می‌شوند (و یا بالعکس).</p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"> نیم ساعت قبل از شروع کار، ای-کیو را روشن کردم تا زمان کافی برای گرم شده داشته باشد. سیگنالی که باید دست کاری می‌شد در فرکانس های بالای ۲ کیلوهرتز کمی بیش از حد جلو (forward) صدا می‌داد. از طریق Tilt کمی بالانس را به نفع فرکانس‌های پایین ۱ کیلوهرتز تغییر دادم تا سیگنال تا حدودی تیره‌تر صدا دهد. سپس با استفاده از فیلتر شلوینگ  چند دسی‌بل به فرکانس‌های بالای ۲ کیلوهرتز افزودم. با اضافه کردن کمی باس (از ۸۰ هرتز به پایین) از طریق فیلتر شلوینگ برای فرکانس‌های پایین، کمی به پانچ در باس افزودم. اکنون سیگنال به شدت بالانس شده، سه بعدی و به اندازه ی کافی شفاف صدا می دهد. سازها با تفکیک بیشتری به گوش می رسند. رسیدن به این صدا تنها از طریق GTC غیر ممکن بود. حداقل برای من! و مسرت بخش‌تر این بود که توانستم به این سرعت به صدایی برسم که در ذهن می پروراندم.</p> <p class="rtejustify">به گمان من هر کدام از این دو اکوالایزر می‌توانند حتی به عنوان تنها اکوالایزر آنالوگ در استودیو به عنوان مکملی برای ابزار دیجیتال (پلاگین‌ها) استفاده شوند. هر دوی این عزیزان سیگنال را به شکل جذابی جلا می‌دهند و به اصطلاح finished صدا می‌دهند. اما من این روزها بیشتر به Tube Tech تمایل پیدا کردم و گمان می‌کنم که این ای-کیو به من اجازه می‌دهد که در زمانی کوتاه‌تر به نتایج دلخواه نزدیک شوم. قابل ذکر است که این اکوالایزر با وجود لامپی بودن شفاف‌تر از GTC صدا می‌دهد و بنابراین برای موسیقی کلاسیک و مسترینگ گزینه‌ی مناسب‌تری است. GTC هم می‌تواند برای صیقل‌دادن سیگنال‌هایی که سرد و بی‌روح یا «دیجیتال» صدا می‌دهند انتخاب مناسبی باشد: این ای-کیو به راحتی قادر است کمی روح و گرما (و البته پانچ) به این سیگنال‌ها اضافه کند.</p> <p class="rtejustify">امیدوارم که این مقایسه‌ی کوتاه برای شما مخاطبین میکسوفون مفید واقع شود.</p> <p class="rtejustify">موفق باشید.<br /> بابک گلستانی، مِی ۲۰۱۷، سوییس</p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"> </p> </div></div></div> Wed, 31 May 2017 19:11:59 +0000 babmusician 93 at http://www.persian.mixofon.com http://www.persian.mixofon.com/?q=node/93#comments http://www.persian.mixofon.com/?q=node/91 <div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><p>به دوستان خارج از کشور:</p> <p>برای خواندن مصاحبه، که در مجله‌ی گزارش موسیقی به چاپ رسید، لطفا فایل PDF زیر را دانلود کنید.</p> <p><a href="http://mixofon.com/PDFs/tootia.pdf">http://mixofon.com/PDFs/tootia.pdf</a></p> <p> </p> <p><img alt="" src="http://mixofon.com/images/gozareshmusik.png" style="height:799px; width:560px" /></p> </div></div></div> Sun, 19 Mar 2017 11:43:14 +0000 babmusician 91 at http://www.persian.mixofon.com http://www.persian.mixofon.com/?q=node/91#comments http://www.persian.mixofon.com/?q=node/90 <div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><p class="rtejustify">بابک گلستانی / میکسوفون</p> <p class="rtejustify">آدرس تلگرام: <a href="http://telegram.me/babakgolestani">http://telegram.me/babakgolestani</a></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify">بیش از نیم قرن است که ردپای میکروفون‌های نویمان در بهترین، معروف‌ترین (و البته بدترین) رکوردهای تاریخ به جا مانده است. بنابراین نقشی که نویمان در تاریخ ضبط موسیقی و صدا ایفا کرده است غیر قابل چشم پوشی است. به همین دلیل تصمیم گرفتم که نوشته‌ای را به مقایسه‌ی برخی از میکروفون‌های مشهور این کمپانی آلمانی اختصاص دهم. طبیعی است که من همه‌ی میکروفون‌های نویمان را به خوبی نشناسم، با وجود اینکه سال‌هاست با بسیاری از آن‌ها دست در دست مشغول کارم. بنابراین ترجیح می‌دهم در مورد میکروفون‌هایی می‌نویسم که شناخت بیشتری از آن‌ها دارم و از بررسی میکروفون‌هایی که شناخت اندکی از آن‌ها دارم، خودداری می‌کنم.</p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"> <strong>Neumann M49</strong><br /> رُی والاسِ مشهور (از کمپانی Decca) جزو اولین کسانی بود که از این میکروفون با الگوهای قطبی قابل تغییر، در آرایش Decca Tree برای ضبط ارکستر در لندن و ژنو استفاده کرد (الگوی کاردیوید)، که البته مدتی بعد میکروفون‌های نویمان KM56 و در نهایت M50 جایگزین M49 در این آرایش شدند. از خصوصیات اصلی این میکروفون که در اصل با تیوب Hiller MSC2 تولید شده بود (و ظاهرا مدتی بعد با Telefunken AC701 جایگزین شد)، می‌توان از صدایی با وضوح مناسب، اما در عین حال پرحجم و پرمایه (rich) نام برد. شاید به همین دلیل است که از نگاه برخی، M49 بهترین میکروفون نویمان است برای ضبط صدای خواننده‌ها (vocals) در موسیقی‌های عامه پسند و جَز.</p> <p class="rtejustify"><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/m49freq.png" style="height:468px; width:394px" /></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><strong>Neumann U87</strong><br /> پیش از بررسی اجمالی میکروفون‌های دیگر، به دلیل محبوبیت بسیار این میکروفون در میان اهالی صدا، نگاهی به خصوصیات مهم این میکروفون می‌اندازم. میکروفون U87 هم مانند M49 دارای الگوهای قطبی قابل تغییر است (اُمنی یا کُرَوی، کاردیوید و هشت). به دلیل تاکید روی فرکانس‌های بالا (به پاسخ فرکانس این میکروفون در زیر نگاهی بی‌اندازید) و هم‌زمان حفظ تمرکز روی میدرنج و استحکام فرکانس میدرنج پایین (یا Lower Mids)، این میکروفون از گزینه‌های غیرقابل چشم پوشی در ضبط موسیقی قرار گرفته است و در موارد بی‌شماری هم از این میکروفون برای ضبط وکالیست‌ها در موسیقی پاپ استفاده شده است.<br /> اما من و تعدادی از همکارانم، چندان تمایلی برای استفاده از این میکروفون به خصوص در ضبط موسیقی کلاسیک نداریم. دلیلش هم تاکید بیش از حد روی فرکانس‌های بالاست که در بسیاری از موارد صدای ضبط شده را از حالت نزدیک به واقعیت خارج می‌کند (در ورسیونِ به اصطلاح vintage این میکروفون این تاکید کمی کمرنگ‌تر است، اما هنوز هم برای من و بعضی از دوستانم در بسیاری از موقعیت‌ها غیر قابل تحمل است). قابل ذکر است که حتی در ضبط موسیقی کلاسیک هم می‌توان از خصوصیات این میکروفون بهره برد: مثلا در ضبط سازهایی که به طوری ذاتی دارای صدایی با وضوح یا presence کم هستند: به عنوان مثال، گاهی برای گروه کنترباس‌ها در ارکستر.</p> <p class="rtejustify"><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/u87freq.png" style="height:442px; width:375px" /></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><strong>Neumann M50</strong><br /> به رُی والاس و کمپانی Decca باز می‌گردیم که از این میکروفون در آرایش Decca Tree برای ضبط ارکستر استفاده می‌کردند. دلیلش هم پاسخ فرکانسی مخصوص به این میکروفون بود که با وجود داشتن الگوی کُرَوی، فرکانس‌های بالای ۱۰۰۰ هرتز را باریک‌تر می‌شنید (به بیان بهتر (؟): با جهت داری یا directionality بیشتر) و از طریق نادیده گرفتن (یا نشنیدن) بخشی از بازتاب‌های فرکانس‌های بالا در سالن، به لُکالیزاسیون یا جایگیری سازها در استریو پانوراما و در عمق کمک می‌کند. هر چند که این موضوع از نظر من بسیار قابل بحث است، اما در این مقاله‌ی کوتاه جای آن نیست. توضیحی کوتاه: ایده‌آل آن زمان ابدا این نبود که صدای ضبط شده از ارکستر به واقعیت نزدیک شود، بلکه این بود که صدای ضبط شده باید از واقعیت بهتر صدا دهد.</p> <p class="rtejustify"><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/m50freq.png" style="height:233px; width:354px" /></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><strong>Neumann U67</strong><br /> این میکروفون که دارای الگوهای قابل تبدیل است و در آن از تیوب Telefunken EF86 استفاده می‌شد، شاید خاص‌ترین (نه لزوما بهترین) میکروفونی باشد که تا به حال شنیده‌ام. مهمترین خصوصیت آن صدای نسبتا تهاجمی (aggressive) این میکروفون است که به شدت به input gain یا سیگنال ورودی کم توجه است و تقریبا همیشه خوب صدا می‌دهد! میدرنج در این میکروفون شکوهمند است و فرکانس‌های بالا تُرد و برشته‌اند، اما هارش صدا نمی‌دهند. گمان من این است که بسیاری از میکروفون‌های دیگری که نویمان سعی کرد با قیمتی پایین‌تر تولید کند، تقلیدی کودکانه از این میکروفون هستند که تولید آن گران تمام می‌شود: شاید به همین خاطر است که چند دهه از آخرین باری که این میکروفون تولید شد می‌گذرد. شایان ذکر است که این میکروفون جذاب‌ترین میکروفون برای کپی است و شرکت‌های کوچک بسیاری در نقاط مختلف دنیا، نمونه ای کپی برداری شده از این میکروفون را ارایه کرده‌اند با این ادعا که صدای کپی کاملا با اصل مطابقت می‌کند: در حالی که ابدا اینطور نیست!<br /> در ضمن نویمان میکروفون استریویی به نام SM69 هم تولید کرده که به گمان بسیاری نسخه‌ی استریوی U67 است. من با هر دوی این دوستان کار کرده‌ام و چنین مقایسه‌ای، با این درجه از اطمینان را درک نمی کنم. به گفته ی دوستی SM69 بیشتر به M269 نزدیک است.<br /> فراموش نکنم: یکی از خصوصیت بسیار حائذ اهمیت U67 قابلیت پذیرش EQ است! به عبارت دیگر، صدای این میکروفون در مقابل تغییرات فرکانس‌ها از طریق EQ بسیار انعطاف پذیر است. خصوصیتی که با U87 و KM84 مشترک است: هرچند این دو تاحدودی انعطاف پذیری کمتری نشان می‌دهند.   </p> <p class="rtejustify"><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/u67freq.png" style="height:416px; width:349px" /></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"> <strong>Neumann U47</strong><br /> هر وقت که اسم این میکروفون به زبان می‌آید، ذهن من فورا به سمت کنترباس و ویولون‌ سل پر می‌کشد. این نویمان هم از آن دسته میکروفون‌هایی است که حرفی برای گفتن دارد. صدایی پر حجم با وضوح و presence درست. این میکروفون به سیگنال ورودی یا input gain حساسیت کمتری از U67 نشان می‌دهد و با input gain مناسب، بسیار پرحجم، پرعمق و دینامیک صدا می‌دهد.<br /> برای دوستان اهل کپی: میکروفون Wunder CM7 کپی بسیار خوبی است از U47. میکروفون Horch RM-2J هم همینطور، هرچند که این میکروفون کمی در بازتولید دینامیک کم می‌آورد.</p> <p class="rtejustify"><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/u47freq.png" style="height:258px; width:331px" /></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><strong>Neumann U89</strong><br /> این میکروفون با الگوهای قطبی مختلف، که به روایتی، ورسیونی قدیمی از میکروفون TLM170 است، به داشتن صدایی دست کاری نشده معروف است که در آن از تاکید روی فرکانس‌های بالا که مختص نویمان است، خبر قابل توجخ نیست. به همین دلیل من معمولا برای ضبط موسیقی کلاسیک به این میکروفون و به خصوص به ورسیون بدون ترنسفورمر آن TLM170 فکر می کنم که از آن در ضبط ویولن و ویولن سِل در آلبوم توتیا هم استفاده کردم (البته در کنار میکروفون‌های دیگر).</p> <p class="rtejustify"><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/u89freq.png" style="height:393px; width:332px" /></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><strong>Neumann TLM-103</strong><br /> این میکروفون جزو میکروفون‌های ارزان قیمت نویمان محسوب می‌شود و در فرکانس بالا کمی aggressive صدا می‌دهد. اما برای ضبط سازهایی با صدایی تیره یا بم (مثلا کنترباس و عود) می‌تواند در بعضی از موقعیت‌ها گزینه‌ی نسبتا مناسبی باشد. از این میکروفون برای رکورد وُکال در موسیقی رَپ هم استفاده می‌شود. تاکید روی فرکانس‌های بالا (گاهی) به وکالیست‌های رپ کمک می‌کند تا به صدایی explosive دست پیدا کنند، که معمولا (؟) برای رپ مناسب است.</p> <p class="rtejustify"><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/tlm103freq.png" style="height:131px; width:325px" /></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><strong>Neumann TLM-49</strong><br /> این میکروفون هارمونیک‌ها را چندان "درست" بازتولید نمی‌کند (TLM-103 هم همینطور). به همین دلیل گاهی به شدت نیاز به دست‌کاری دارد، تا به آنچه انتظار می رود "نزدیک" شود. اما این میکروفون، به گمان من، در موقعیت‌های بیشتری پاسخگوست تا TLM103، به این دلیل که TLM103 به خاطر داشتن presence زیاد کمی body از دست می‌دهد و به EQ هم واکنش دوستانه‌ای نشان نداده و فورا Hard صدا می‌دهد (حتی نسبت به EQهای smooth که واکنش نرمی نسبت به سیگنال نشان می‌دهند) مخصوصا در فرکانس‌های بالا  ...  در ضمن ردپای تاکید روی فرکانس های بالا در TLM49 کمتر شنیده می‌شود. <br /> من شخصا از صدای هیچ کدام از این دو میکروفون لذت نمی‌برم، اما از هر دو دفاع می‌کنم. چرا که هر دو می‌توانند به شدت مفید باشند (یا به شدت مُضِر). همه چیز کاملا بستگی به موقعیت دارد.</p> <p class="rtejustify"><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/tlm49freq.png" style="height:123px; width:307px" /></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><strong>Neumann KM84</strong><br /> پیش از هرچیز باید اشاره کنم که این میکروفون، برخلاف تصور بسیاری، هیچ ارتباطی به KM184 (که کمی Hard و نازک صدا می‌دهد) ندارد. میکروفون KM84 از جمله میکروفون‌های نویمان است که گاهی برای ضبط سازهای کلاسیک مناسب است چرا که تاکیدی روی یک باند فرکانس خاص ندارد. اما میدرنج در این میکروفون می‌تواند در مواردی کمی از تمرکز (یا focus) خود را از دست بدهد، به همین دلیل شاید، در بعضی از موقعیت‌ها، برای سازهایی که صدای بلندی ندارند (مثلا برای گیتار کلاسیک) گزینه‌ی چندان مناسبی نباشد (هرچند که در این مساله باید جنبه‌های گوناگونی را مورد توجه قرار داد که نیاز به تجربه و دانش آکوستیک دارد).<br /> نکته: در موقعیت‌هایی که میدرنج در KM84 نامتمرکز صدا می‌دهد، شاید Sennheiser MKH-40 گزینه‌ی خوبی باشد.</p> <p class="rtejustify"><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/km84freq.png" style="height:289px; width:392px" /></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"> لازم به ذکر است که داشتن یک میکروفون ۱۰ هزار دلاری لزوما یک ضبط درخشان را به همراه نمی‌آورد و در این مورد، مانند بسیاری موارد دیگر، دانش و تجربه و خلاقیت در زمینه‌ی موسیقی، آکوستیک و مهندسی صدا حرف اول و آخر را می‌زنند.</p> <p class="rtejustify">امیدوارم که این مقاله به مخاطبین سایت میکسوفون کمک کند تا به صداهای جذاب‌تری دست پیدا کنند.</p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify">موفق باشید.</p> <p class="rtejustify">سوییس، مارس ۲۰۱۷<br /> Babak Golestani. Mixofon<br />  </p> <p class="rtejustify"> </p> </div></div></div> Sun, 19 Mar 2017 11:21:10 +0000 babmusician 90 at http://www.persian.mixofon.com http://www.persian.mixofon.com/?q=node/90#comments http://www.persian.mixofon.com/?q=node/89 <div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><p class="rtejustify"><span style="color:#FFFFFF">.</span>بابک گلستانی / میکسوفون</p> <p class="rtejustify">آدرس تلگرام: <a href="http://telegram.me/babakgolestani">http://telegram.me/babakgolestani</a></p> <p class="rtejustify"> </p> <p class="rtejustify"><span style="color:#FFFFFF">.</span></p> <p class="rtejustify"><strong>هدفون Audeze LCD-X</strong><br /> این هدفون با ساختار پلنارمَگنِتیک (Planar Magnetic) مانند همه ی هدفون های هم نوع خود، در فرکانس های باس به شدت پانچی و پرقدرت صدا می دهد و پاسخ فرکانسی آن تا حدود بسیار قابل قبولی خطی است. میدرنج در مقایسه با برادر بزگتر LCD-3 اطلاعات کمتری را به گوش می رساند. اما باس در LCD-X سریع تر و درست تر از LCD-3 و LCD-2 بازتولید می شود. اما به عقیده ی من، هر سه برادر در میدرنج تا حدودی رنگ از طریق saturation به سیگنال اضافه می کنند. فرکانس های بالا در این هدفون تضعیف شده اند (تا امروز من هیچ هدفون با ساختار پلنارمَگنِتیک نشنیده ام که در فرکانس های بالا باز و قابل اعتنا صدا دهد). این مشکل به ساختار این هدفون ها مربوط می شود و البته در حال بهبود است. بازتولید تصویر استریو و عمق در این هدفون بسیار خوب انجام می شود، اما از این لحاظ به پای هدفون های دیگری که در پایین نام خواهم برد نمی رسد.</p> <p><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/lcdxfreq.png" style="height:324px; width:593px" /></p> <p><span style="font-size:10px"><strong>پاسخ فرکانسی هدفون Audeze LCD-X</strong></span></p> <p><span style="font-size:8px">www.<strong>innerfidelity</strong>.com</span></p> <p> </p> <p> </p> <p class="rtejustify"><strong>هدفون Sennheiser HD-800</strong><br /> این هدفون (با ساختار دینامیک) را تقریبا همه به اسم می شناسند و شاید بتوان از آن به عنوان معروف ترین هدفون highend در جهان نام برد.<br /> چیزی که این هدفون را در صنعت HiFi (های فی یا همان های فای) و تا حدودی Pro Audio (صنعت حرفه ای صدا) مشهور کرده، بازتولید استیج یا تصویر استریو و عمق است. با قرار دادن این هدفون روی سر، شنونده فورا به دنیایی با عمقی تقریبا بی نهایت وارد می شود.</p> <p class="rtejustify">از نظر من این هدفون در بازتولید عمق به شدت اغراق می کند. اما بسیاری از اهالی موسیقی، اغراق در بازتولید عمق را مساوی با پرعمق بودن با معنی مثبت کلمه می دانند. گذشته از این باس در این هدفون کمی تعدیل شده است. بخشی از این تعدیل نتیجه ی یک پدیده ی سایکوآکوستیک است: باس سریع و با دیستورشن کم به لحاظ سایکوآکوستیک ضعیف از باس کند (با پاسخ ترانتزینتی کند) و با دیستورشن بالا از سوی انسان دریافت می شود. و بخشی هم دلیل ساختاری دارد و دلیل سوم می تواند تاکید روی فرکانس های بالای میدرنج باشد که روی آن ها در این هدفون تاکید و باعث شده صدای آن از سوی بعضی از اهالی موسیقی به اصطلاح نازک و سبک به گوش برسد که این مشکل از طریق اعمال چند نوع mod یا تغییر فیزیکی ساده نظیر قرار دادن یک تکه موکت داخل هدفون‌ به منظور جذب شدن فرکانس های آزاردهنده و شاید تعدیل ارتعاش دیافراگم‌ (؟) درون هدفون (تاحدود قابل توجهی) قابل حل است. و اما اخیرا شرکت زِنهایزِر وِرسیون جدیدی از این هدفون را به نام HD800s با بازار عرضه کرده که من متاسفانه نشنیده ام. اما ظاهرا ضعف باس و تشدید فرکانس های بالای میدرنج در آن کمتر شنیده می شود.</p> <p><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/hd800freq.png" style="height:274px; width:587px" /></p> <p><strong><span style="font-size:9px">پاسخ فرکانسی هدفون Sennheiser HD-800</span></strong></p> <p> </p> <p> </p> <p><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/hd800sfreq.png" style="height:343px; width:584px" /></p> <p><strong><span style="font-size:9px">پاسخ فرکانسی هدفون Sennheiser HD-800s</span></strong></p> <p><span style="font-size:8px">www.<strong>innerfidelity</strong>.com</span></p> <p> </p> <p> </p> <p class="rtejustify"><strong>هدفون Jecklin Float QA</strong><br /> من از این هدفون الکترواستاتیک برای میکس و مسترینگ موسیقی کلاسیک و طراحی صدا استفاده می کنم. این هدفون که توسط یورگ یِکلین، تُن مایستِر سوییسی طراحی شده، مدل جدیدتری است از همان هدفون JJ کلاسیک و دقیق ترین هدفونی است که تا به حال با آن مواجه شده ام. پاسخ این هدفون از فرکانس ۶۰ تا ۲۰ کیلوهرتز تقریبا خطی است و تقریبا هیچ اثری از تاکید یا تعدیل روی یه یک باند در آن شنیده نمی شود. اما در باس اندکی ضعیف عمل می کند و پانج در باس در این هدفون با پای پانج در هدفون های پلنارمَگنِتیک نمی رسد. به همین دلیل من از این هدفون به عنوان یک عضو مکمل برای اسپیکرهای دقیق مسترینگ استودیوی میکسوفون استفاده می کنم. تصویر استریو در این هدفون تا حدود زیادی دقیق است، اما عمق (از نظر من اغراق شده ی HD800) را ندارد. باید توجه داشت که تصویر استریو در هیچ هدفونی با پای یک جفت اسپیکر خوب نمی رسد. این هدفون یا به بیان بهتر ear speaker، کابل بسیار بلندی دارد و باید به یک تبدیل گر ولتاژ (وزن: حدود ۱۰ کیلوگرم) وصل شود. و این تبدیل گر هم باید به یک آمپلیفایر خوب متصل شود. بنابراین JJ Float قابل حمل نیست و باید به صورت ایستگاهی استفاده شود. تقریبا مثل یک جفت اسپیکر.</p> <p> </p> <p><img alt="" src="http://www.mixofon.com/images/jjfloat.jpg" style="height:328px; width:328px" /></p> <p><span style="font-size:9px"><strong>هدفون JJ Float QA</strong></span></p> <p><span style="font-size:8px">www.<strong>quad</strong>-musik.de</span></p> <p> </p> <p><span style="color:#FF8C00"><strong>نتیجه گیری:</strong></span></p> <p>همانطور که از تست این سه هدفون High-End می تواند نتیجه گرفت، هیچ کدام از این سه هدفون ‎«به طور مطلق» بهترین نیستند و هرکدام نقاط ضعف و قوتی دارند که در کنار سیستم صوتی دیگر یا در کنار یکدیگر، می توانند وسیله ای مناسب برای تشخیص مشکلات در صدا باشند.</p> <p> </p> <p> </p> <p>موفق باشید.</p> <p>سوییس، ۲۰۱۶</p> <p><a href="http://www.mixofon.com">www.mixofon.com</a></p> </div></div></div> Fri, 22 Jul 2016 09:06:49 +0000 babmusician 89 at http://www.persian.mixofon.com http://www.persian.mixofon.com/?q=node/89#comments
Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc:258) in /hermes/bosnacweb01/bosnacweb01au/b601/dom.babakgo/persian/includes/bootstrap.inc on line 1237